De IJzerproef is mij opgevallen door meerdere booktubers uit het buitenland. Zij waren/zijn ontzettend lyrisch over dit boek, waardoor ik erg benieuwd werd. Toch duurde het erg lang voordat ik dit boek oppakte. Zullen mijn verwachten uitgekomen zijn?
VUUR WIL BRANDEN, WATER WIL STROMEN, LUCHT WIL STIJGEN, AARDE WIL BINDEN, CHAOS WIL VERSLINDEN… De meeste kinderen zouden er alles voor overhebben om mee te doen aan de IJzerproef. Callum Hunt niet. Al zijn hele leven heeft zijn vader hem gewaarschuwd voor magie. Als Callum slaagt voor de IJzerproef, wordt hij toegelaten tot het sinistere Magisterium, dat kinderen opleidt tot machtige tovenaars. Dus doet hij zijn best te falen. Maar het Magisterium lijkt een duistere connectie met zijn verleden én zijn toekomst te hebben, en de IJzerproef is slechts het begin van alle grote uitdagingen die Callum te wachten staan…
Het was niet dat ik er bang voor was, maar toch ergens vreesde ik voor de vergelijking met Harry Potter. Hoewel veel mensen dit boek geweldig vonden, waren zij wel van mening dat het op de boeken van J.K. Rowling leek. Na het lezen van het proloog, legde ik het boek weg. Ik kon er slecht inkomen, maar na aanraden van medeblogger Emmy, heb ik het boek een maand later toch opgepakt. En dit keer werd ik in het verhaal gezogen.
Het begin vond ik best lastig, omdat ik hier niet goed in kon komen, maar zodra Callum begint aan de IJzerproef, wilde ik niet meer stoppen met lezen. In eerste instantie wilde ik weten of hij aangenomen zou worden, ondanks zijn wanhopige pogingen het slecht te doen. Daarna wilde ik weten waarom de vader van Call niet wilde dat hij aan het Magisterium toegelaten zou worden. Call leert beetje bij beetje meer over de wereld die zijn vader voor hem verborgen hield. Met behulp van zijn nieuwe vrienden, wil hij toch proberen om een tovernaar te worden. Ik vond het heerlijk om te lezen hoe Call dingen leert en soms behoorlijk eigenwijs is.
Het einde van het boek kwam voor mij erg onverwacht. Er gebeurde meerdere dingen die zo snel gebeurden, dat ik het even terug moest lezen. Heb ik dit echt goed gelezen, vroeg ik mijzelf af. Ik geloof het gewoon niet, want het kan gewoon niet waar zijn. Vrijwel na deze schokkende openbaring eindigt het boek het draagt Call een groot geheim. Ik wil hier meer over weten, maar daarop moet ik wachten tot het volgende deel. Na het lezen dacht ik even terug aan mijn vrees voor Harry Potter vergelijkingen, maar eerlijk gezegd kon ik niets bedenken. Wanneer je de IJzerproef leest, merk je dat het een eigen verhaal is met eigen personages en problemen. Ik baal er nu van dat wij nog zo lang moeten wachten tot het volgende deel, dat in het najaar uitkomt.
Deze ligt intussen ook alweer erg lang op mijn TBR, ik moet er echt eens werk van maken!
Ik durf deze niet te kopen, want ik ben bang dat het totaal niks voor mij is :p Misschien eens lenen bij de bibliotheek!