Schim en Schaduw (The Grisha #1) – Leigh Bardugo

Ter ere van de Grisha leesmarathon én het feit dat Leigh Bardugo naar Nederland komt, besloot ik om Schim en Schaduw te herlezen. Is mijn mening over het boek veranderd? Dat lees je in deze recensie!

Het ooit zo rijke Ravka wordt sinds tientallen jaren in tweeën gedeeld door de Schaduwvlakte; een ondoorgrondelijke duisternis, vergeven van monsters die teren op mensenvlees. Het lot van het land is onzeker.
Alina Starkov is nooit ergens goed in geweest. Maar als haar regiment wordt aangevallen en haar beste vriend zwaargewond raakt, ontwaakt er bij Alina een onbekende kracht die zijn leven redt. Een kracht die het door oorlog getergde koninkrijk voor eens en altijd kan bevrijden. Alina moet alles achterlaten en wordt meegevoerd naar het hof, waar ze getraind zal worden tot lid van de Grisha: het magische elitekorps dat wordt geleid door de mysterieuze Duisterling.
Alina moet de geheimen van de Grisha leren doorgronden nu de toekomst van Ravka in haar handen ligt. In de dreigende duisternis leert Alina niet alleen haar kracht beheersen, maar leert ze ook een kant van zichzelf kennen die ze misschien liever nooit had ontdekt.

Het grootste voordeel van het herlezen van Schim en Schaduw vond ik het herkennen van begrippen of verzonnen namen. Ik weet nog tijdens de eerste keer lezen vorig jaar, dat ik steeds terug bladderde om de namen van de Grisha’s te onthouden. Wat was ook al weer een Corporalki? En waar vielen de Stormblazers onder? Dit keer was dat totaal geen probleem, wat erg fijn was. Daardoor zat ik meteen in het verhaal en werd ik meegesleept door het verhaal. Doordat het ik plot (en vooral het einde!) al wist, lette ik op reacties van sommige personages. Grappig om dingen te lezen die mij hiervoor nog niet waren opgevallen!

Schim en Schaduw is voor mij een boek dat eruit springt. Niet alleen wat de inhoud betreft (waar ik echt dol op was) maar ook de vormgeving. De cover is werkelijk prachtig en wat helemaal gaaf is, is het gewei wat subtiel verweven is met de titel. Het gewei krijgt een grote rol in Schim en Schaduw. Dan sla je het boek open en zie je één van de mooiste plattegronden die ik ooit in een boek heb gezien. Ook dit bevat enkele elementen die in het boek terug komen. Er worden veel plaatsen in het verhaal genoemd, dus het is fijn om op de plattegrond te kijken hoe ver sommige plekken van elkaar liggen en hoe het er een beetje uitziet.

Ik heb het idee dat ik, nu ik Schim en Schaduw voor de tweede keer heb gelezen, meer van het boek heb kunnen genieten. Een tweede voordeel van een boek herlezen als inmiddels de hele serie uit is, dat ik sneller in het tweede deel kan beginnen. Ik hoef niet maanden te wachten voor het boek uit is, want ik heb Dreiging en Duisternis al in mijn bezit! Hoewel ik het eerst spannend vond om meteen het tweede deel te gaan lezen (kan dit boek het eerste deel overtreffen?) heb ik het toch gedaan en op heden geen spijt gehad. De Grisha is echt één van mijn favoriete YA series geworden!