Popin’ Cookin: taart maken

Niet erg lang geleden kocht mijn nichtje een ijs set van Popin’ Cookin, die wij samen hadden gemaakt. Vorige week was ik bij de Jamin en zag daar deze andere set, die ik graag wilde maken. Samen met mijn andere nichtje maakten wij: een taart.

Bij de Jamin hebben ze steeds meer buitenlands snoep, vooral uit Japan en Amerika. Met veel geluk kan je dus één van de Popin’ Cookin sets vinden. Inderdaad met geluk, want meestal zijn ze uitverkocht. De taart set kostte €6,50 wat ik persoonlijk niet superduur vind. Altijd goedkoper dan uit Japan halen.

Jaaaaaa een nieuwe Popin’ Cookin set! Ik was zo blij toen ik deze bij de Jamin zag liggen! Aangezien mijn nichtje en ik beide geen Japans spreken en/of verstaan (goh), hebben wij de instructies op het internet opgezocht. Wel zo makkelijk! In het doosje vonden wij dit lieve zakje. Wat je op de foto ziet, wordt gebruikt als bordje voor de taart. Aan de achterkant van het zakje kon je dingen uitknippen om kaarsjes van te maken.
De inhoud van de set! Het waterbakje en het bakje waar de druppels in moesten, kon je afknippen, wat wij ook deden. Toen kwamen wij er achter dat het niet erg handig was om bakje van de druppeltjes ook te knippen, omdat dit dan niet meer recht op kon staan. Hier gebruikten wij maar een doek voor, zodat de rode jelly later niet uit het bakje zou glijden/vallen,
Het mixen van het cake beslag konden wij zelfs doen zonder op internet te kijken. Op het doosje stond een goede afbeelding van de zakjes en met daarop het bakje met een ‘2’ of ‘1’. Dit gaf aan hoeveel water je erbij moest doen. Nadat het beslag in beide bakjes goed gemengd was, moesten wij het in de magnetron zetten. Bij 500 watt 30 seconden en 600 50 seconden of zoiets. Aangezien wij op de camping waren, hadden wij geen idee hoe de magnetron werkte en hoeveel watt het had. Dus wij deden het beslag 30 seconden op goed geluk erin,  Nou dat zag er prima uit. (Gelukkig, anders was de hele set naar de knoppen.) Het voelde sponzig zoals een echte cake, dus ik nam aan dat wij het lang genoeg in de magnetron hadden gedaan. Terwijl de taart aan het afkoelen was, besloten mijn nichtje en ik alvast de jelly druppels en het witte glazuur te maken. Het witte glazuur kreeg twee bakjes water en het rode jelly één bakje water. Het rook allebei zo ontzettend zoet! De taarten kon ik heel gemakkelijk uit de vormpjes halen, nadat ik met het lepeltje langs de randjes was gegaan. De bovenkant was niet helemaal recht, dus op de foto zie je ze een beetje schuin op het bord liggen. Met een scherp mesje heb ik er een stukje afgesneden zodat wij ze recht konden stapelen.Het rode jelly deden wij in het vormpje en hoefden niet lang te wachten tot het ‘hard’ werd. Ondertussen zorgden wij dat beide taarten mooi bedenkt werden met een laagje glazuur.
Het roze spul wilde ik als randje om de taart heen, waar je echt een vaste hand voor moest hebben. Ik was ook bang dat ik te groot puntje van het spuitzakje zou knippen en dat alles onder zou zitten. Dat was gelukkig niet zo. Taadaaaa! Onze taart is klaar! Wij hadden nog ontzettend veel wit en roze glazuur over. Ook de balletjes en dat rode jelly konden wij niet opmaken, anders zouden wij de taart te erg versiert hebben. Niet helemaal zoals de taart op de verpakking, maar wij waren best trots!Het bewijs dat wij de taart ook echt geproefd hadden! Het smaakte best lekker, maar dat kwam vooral door de mierzoete glazuur. De cake zelf was droog en smaakte niet ergens naar. Toch gaf mijn nichtje deze set een dikke voldoende! (Nu ik deze foto zie, moet ik meteen aan een gesmolten sneeuwpop denken.)