Gone Girl (2014)

Ik ben altijd erg nieuwsgierig naar boekverfilmingen, ook al heb ik niet altijd het boek gelezen. Ook Gone Girl is een verfliming, waar ik erg benieuwd naar was!

Na het zien van de trailer was ik een beetje in de war. Waar gaat de film nou eigenlijk over? Ik begreep van de titel dat het verhaal over een vrouw gaat die kwijt is. Maar wat er verder aan de hand is, snapte ik niet. De trailer komt erg druk en chaotisch over.
Tijdens de film viel het kwartje. De film is opgedeeld in twee delen en het eerste deel wordt vanuit het oogpunt van Nick en Amy verteld. De verhaallijn van Nick speelt zich af in het heden en gaat over hoe Nick omgaat met de verdwijning van Amy. Dit wordt afgewisseld met situaties die Amy in haar dagboek heeft geschreven.
Je krijgt een goed beeld van het leven van Amy en Nick, alleen blijken beide verhalen niet met elkaar overeen te komen. Minimaal één van hun liegt, maar wie zou dat zijn?

Mijn voorgevoel zei al een beetje wat er precies met Amy was gebeurd, alleen de details hiervan had ik niet bedacht. Sterker nog, ik was in shock!
Ik wist gewoon wat het plot zou zijn en ik dacht dat het daar zou eindigen, maar vervolgens ging de film nog zeker een uur door, wat ik niet had verwacht. ‘Wanneer is de film eindelijk afgelopen?’ dacht ik steeds bij mijzelf. Niet omdat ik de film slecht vond, maar ik wilde gewoon dat er een einde aan het verhaal zou komen. Ik hoopte op een goed einde, maar het verhaal werd steeds obscuurder en zieker. Uiteindelijk kon ik maar één woord herhalen: ‘Wat??’ Ik kon mijn ogen niet geloven en hoopte dat het boek een vervolg zou hebben. Helaas is dat (nog?) niet zo.

Gone Girl vond ik echt goed, vooral omdat ik in die 149 minuten zo vaak van mening veranderde. Je krijgt medelijden met personages waarvan je het niet verwacht en je begint aan alles te twijfelen of het wel echt is. Vervolgens ga je dezelfde personages haten en daarna vind je ze weer zielig. Zelfs al weet je wat er met Amy aan de hand is, je raadt nooit wat er precies is gebeurd. Dat vond ik zo heerlijk aan deze film: de voorspelbaarheid is ver te zoeken. Van zulke films, mogen er meer zijn.