Na De 100 gelezen te hebben wilde ik echt doorlezen in Dag 21 en dat heb ik ook meteen gedaan. Heerlijk om zo weg te dromen in een boek!
De 100 jeugdgevangenen zijn inmiddels 21 dagen op de Aarde, maar hun nieuwe leven is allesbehalve gemakkelijk. De voorraad eten en medicijnen raakt op, net nu een aantal van hen mysterieuze ziekteverschijnselen begint te vertonen. Daarbij lijkt er een verrader in hun midden te zijn, terwijl ze juist zouden moeten samenwerken om zich te verdedigen tegen de nieuwe, onbekende vijand…
Het verhaal gaat meteen verder waar De 100 is gestopt, wat ik erg prettig vond. Ook de flashbacks gingen door, omdat bepaalde personages nog meer geheimen bezaten. Naast het vele drama wat langskomt, is er ook tijd voor liefde. Verwikkelingen die ik niet zag aankomen, maar waardoor alles toch op zijn plaats leek te vallen. Hoewel het langzaam gaat, merkte ik wel dat alle personages langzaam begonnen te groeien en daardoor te veranderen. Het ging subtiel, maar als ik kijk naar het moment dat wij ze leerden kennen tot aan Dag 21, zie je wel degelijk verandering. Dit heeft de schrijfster prettig overgebracht en maakt het verhaal realistisch. Dag 21 staat bevat nog meer verbazingwekkende ontdekkingen waarvan sommige zeker weten een staartje krijgen in het volgende deel!
Aan het begin van het boek had ik geen idee waarom de titel van Dag 21 zo was. 21 dagen zijn drie weken, maar ik kon mij niet voorstelling dat dat de reden van de titel zou zijn. Na een paar hoofdstukken kwam ik er achter en dat maakte mij erg blij. Ik appte Marjolijn dat ik er achter was. Het hele ‘dag 21’ gebeuren vond ik goed verzonnen en dat gaf het verhaal meer spanning. Tot ik aan het einde terug keek naar het verhaal. Ik realiseerde mij dat het helemaal niet terug kwam, terwijl het zoiets gaafs was! Ik was oprecht een beetje teleurgesteld. Het kon iets belangrijks worden, maar nadat Clarke het noemde in het begin van het boek, kwam het niet meer terug. Dat was niet het enige wat mij opviel en dat mij minder beviel. Zonder te spoileren, gebeurden er veel bijzondere dingen waar ik het gevoel van had dat het prima bij ‘jongeren die na eeuwen op aarde komen en daar moeten overleven’. Sommige gebeurtenissen worden genoemd door een personage, maar daar blijft het bij. Het heeft helaas niet echt een link met iets.
Wat ik ook erg jammer vond dat de cliffhanger van het einde, iets ingrijpend met enkele personages gewoon wordt afgedaan alsof iemand er achter kwam dat zijn kleding vies was. Beetje vreemde nadat je hele leven nu op zijn kop staat…
Hoewel ik die punten erg jammer vond, ben ik toch wel tevreden over Dag 21. Het boek lijkt helemaal niet dik omdat het lekker vlot leest. Het is niet een diepzinnig of literair boek, maar het is wel een fijn jeugd/ya boek. Heerlijk om er in te beginnen, verstand op 0 en genieten! Op naar het volgende en laatste deel van de serie!
Jessica zegt
Ik heb dit boek al sinds het uitkwam in de kast staan, maar ben er op de één of andere manier nog niet in begonnen. Maar je recensie maakt me wel weer nieuwsgierig.
hetboekenik zegt
Dit boek heb ik nog niet gelezen, maar na je review moet ik dat mss toch wel gaan doen