Toen ik de Midnight Mystery box binnen kreeg, kon ik niet wachten om in dit boek te beginnen. Daarom griste ik voorzichtig Wink Poppy Midnight uit de box en begon (zelfs voor de unboxing) met lezen.
Elk verhaal heeft een held.
Elk verhaal heeft een schurk.
Elk verhaal heeft een geheim.
Wink is het vreemde, mysterieuze buurmeisje met wild rood haar en sproeten. Poppy is blond en boosaardig, en gebruikt haar schoonheid om iedereen om zich heen te manipuleren. Midnight is de lieve, onzekere jongen die tussen hen gevangen zit. Wink. Poppy. Midnight. Twee meisjes. Een jongen. Drie stemmen die van de pagina’s spatten in korte, betoverende hoofdstukken en de lezer meesleuren naar een onvermijdelijk einde.
Wat is er echt gebeurd?
Iemand weet het.
Iemand liegt
Ik keek enorm uit naar Wink Poppy Midnight, omdat ik houd van mysterieuze boeken. En dat was WPM zeker! De flaptekst verklapte niet veel over het verhaal, behalve dat niets is wat het lijkt. Bij alle personages had ik vragen, omdat ik mij niet kon voorstellen dat zij alleen de karakters hebben zoals beschreven bij de flaptekst. Ik had meteen iets met Poppy. Zij was zo gemeen dat alles in mijn lichaam pijn had. Ik wilde weten waarom zij zo gruwelijk is geworden en of dit écht was wie zij had. Ook Wink vond ik interessant, maar iets minder dan Poppy. Ik vond haar echt heel mysterieus, vooral door alle vreemde verhalen die zij vertelde. Ik had het minste met Midnight, de jongen waar alles om draaide. Ik kreeg geen goed beeld van hem en vond zijn persoonlijkheid aan de zwakke kant.
Aan het einde van het boek wist ik niet zo goed wat ik met mijn gevoelens moest doen. Aan de ene kant snapte ik niets van het verhaal. Ik had zo goed opgelet welk personage de leugenaar, de held en de schurk. Had ik misschien iets niet goed begrepen. Toen ik het verhaal wat liet zakken, kwam ik erachter dat ik het boek juist heel goed snap! Het is namelijk niet zo zwart wit als ik had verwacht. Dat maakte het verhaal voor mij ontzettend indrukwekkend en het duurde even voordat ik de personages en het verhaal los kon laten.
Het is lastig om hier een review over te schrijven, aangezien het erg belangrijk is dat je zonder een mening dit boek in gaat. Zo ervaar je de mysterie het beste.
Ik vond hier dus echt niks aan xD Ik vond het langdradig en een tikkeltje te mysterieus. Daarbij vind ik aan het eind nog teveel dingen onduidelijk en daar kan ik heel slecht tegen (of ik heb gewoon heel slecht gelezen).
Ik heb best genoten van het boek en zat er ook best in, maar ik bleef wel met een raar gevoel achter, een beetje onbevredigd. Ik ben ook nog op zoek naar de juiste woorden voor een recensie. Weet niet of dit nog gaat lukken, ha!