Nooit meer vond ik ontzettend indrukwekkend en in dit artikel vertel ik daar meer over.
Samenvatting: Lily Bloom heeft na het verlies van haar vader een dieptepunt bereikt in haar leven. Op de dag van de begrafenis ontmoet ze chirurg Ryle. Na een korte flirt lijken ze elkaar nooit meer terug te zien, tot ze elkaar maanden later heel spontaan en onverwachts weer ontmoeten. Ze worden verliefd en ondanks dat beide personages een andere visie hebben op relaties, kiezen ze toch voor elkaar.
De samenvatting klinkt goed, vind je niet? Het klinkt als een romantisch boek, waarbij ze personages gaandeweg steeds meer van elkaar gaan houden. Toch bleek ‘Nooit meer’ geen romantisch boek te zijn. Dat is ook de reden waarom ik ‘romance’ heb weggelaten bij genres.
Begrijp mij niet verkeerd, ik heb het boek verslonden en vond het prachtig. Maar niet vanwege de liefde tussen Lily en Ryle.
De relatie van Lily en Ryle is namelijk heel toxic en mede door de gebeurtenissen in het leven van Ryle, heeft hij woedeaanvallen. Deze woedeaanvallen zijn gericht naar Lily en dat is heel heftig om te lezen.
Nooit meer (in het Engelse It ends with us) krijgt veel wisselende reviews. En dan laat ik de problemen die mensen met Colleen Hoover hebben nog even buiten beschouwing.
Volgens verschillende mensen wordt mishandeling in Nooit meer geromantiseerd. Daar ben ik het niet mee eens. Ik ben zelf nooit mishandeld door mijn partner, maar ik heb wel jaren geleden in een giftige relatie gezeten. Hoe Lily kijkt naar Ryle was vergelijkbaar met hoe ik naar mijn partner keek. ‘Het is mijn schuld dat hij zo boos is, ik heb het verpest, ik heb iets fout gedaan’ waren gedachten die regelmatig in mijn hoofd kwamen en waarbij ik gedrag goed praatte. Ik begreep ook dat Lily zichzelf de schuld gaf, want meerdere keren dacht ik tijdens het lezen ‘Dan had ze maar niet zo moeten doen’. En van die gedachte schrok ik enorm! Ik vond het niet Lily’s schuld, ik vond het enorm knap hoe Lily met de situatie om ging, maar ik schrok dat die gedachten zo in míjn hoofd zaten.
Na het lezen van de laatste pagina’s realiseerde ik mij hoe goed ik dit boek vond. Ik hoop van harte dat iedereen die dit boek leest er een les uit haalt en dat vrouwen (én mannen in een soort gelijke situatie) hetzelfde kunnen doen als Lily heeft gedaan.
Inmiddels is er een vervolg van It ends with us verschenen, namelijk It starts with us. Behalve dat het een vervolg is en dus na het einde van It ends with us afspeelt, weet ik er niet veel van. Ik moet Nooit meer echt nog even laten bezinken voordat ik in staat met It start with us op te pakken.
Titel: Nooit meer / It ends with us
Auteur: Colleen Hoover
Nederlandse uitgever: Zomer & Keuning
Pagina’s: 400
Genre: contemporary
Mijn rating: 5/5
Trigger warnings: depressie, mishandeling, angst
Op deze pagina vind je meer recensie van de boeken van Colleen Hoover!
Geef een reactie