Een bepaalde punt waar ik al een aantal maanden een bepaalde druk van voel is mijn blog. Ik ben het liefde voor schrijven en bloggen een hele poos kwijt geraakt, maar dat begint langzaam terug te komen. Door bepaalde dingen die op sociale media spelen/speelden merk ik onder sommige bloggers dat deze druk ook bij hun speelt. Ik hoop met dit artikel een soort samenhorigheid gevoel te creëren en nog belangrijker onderling tips delen en elkaar stimuleren om het bloggen weer te gaan waarderen.
Gevoel of verstand?
Soms vind ik het ontzettend moeilijk om een review te schrijven. Soms omdat ik het een mega goed boek vind (en eigenlijk allemaal maar hartjes wil typen en roepen ‘OMG LEES DIT BOEKT NU!!!) of omdat het boek mij erg is tegengevallen en het liefst mijn hele ziel blootleggen waarom dat zo is. Toch vind ik dat ik niet helemaal de juiste plaats heb als blogger om zoiets te doen. Mensen lezen mijn review en bepalen daarvan uit of een boek wel wat voor hun is. Maar weet je, dat ik een boek geweldig vind hoeft niet te betekenen dat jij het ook geweldig gaat vinden. Of als ik een boek stom vind, is het misschien jouw lievelingsboek.
Daarom probeer ik wel mijn mening te vertellen over een boek, maar wel met duidelijke redenen, zodat lezers weten waarom ik een boek geweldig of minder geweldig vind.
Het liefst zou ik al mijn recensies laten controleren, niet alleen op spellingsfouten, maar ook of ik niemand voor zijn of haar hoofd stoot. Dan heb ik het niet over of ik eerlijk ben, want dat ben ik in al mijn recensies, ongeacht mijn band met uitgevers en auteur, anders was ik geen blogger geworden. Als ik zeg dat ik een boek geweldig vind, wil ik dat het duidelijk is dat het MIJN mening is en mijn gevoel over het boek wat ik had tijdens en na het lezen. Ik wil niet mijn mening opdringen…
Als ik heb moeten lachen en huilen vind ik een boek al snel geweldig want dan heb ik het gevoel gekregen dat het boek iets met mij gedaan heeft. Dat gevoel wil ik kwijt in mijn recensies, maar vind dat behoorlijk lastig. Hoe kan je een goede recensie schrijven, je passie erin kwijt én rekening houden met het feit dat andere lezers een hele andere mening kunnen hebben.
(Dat is mijn onzekerheid, dat weet ik wel, maar dat maakt het niet makkelijker op)
3/4/5 sterren reviews
Ik moet bekennen dat ik vrijwel alle boeken die ik lees een bovenstaande beoordeling geef. Naast het gegeven dat ik soms moeite heb met afstand bewaren in reviews, zoals hierboven beschreven, vind ik het lastig om een goede waardering te geven. Een korte uitleg hoe ik boeken cijfers geef is misschien wel handig:
Vijf sterren: Een geweldig boek! Dit is nu één van mijn favoriete boeken.
Vier sterren: Een super boek, ik weet zeker dat ik deze nog eens zal lezen.
Drie sterren: Een leuk boek, maar niet bijzonder of een boek dat ik als ik jonger was meer had kunnen waarderen.
Als ik een boek een cijfer geef is dat meestal meteen na het lezen van het boek. Het zou dus best zo kunnen dat een aantal weken/maanden/later ik het boek minder goed vind en dan het liefst een cijfer eraf zou halen. (Toegegeven; soms doe ik dat ook)
Wanneer er op social media beschuldigen worden geuit als het gaat om recensies en de vraag of die wel eerlijk zijn, voel ik mij enorm aangesproken, ook al weet ik van mijzelf dat mijn recensies eerlijk zijn omdat ik mij anders niet goed zou voelen bij een recensie.
Ik vind eerlijkheid zo belangrijk en wil dit ook uitstralen op mijn blog. Ik voel dat er op het moment een enorme loop op boekbloggers ligt, dat ik mij niet meer vrij voel om bepaalde boeken te lezen en die dan een cijfer te geven. Want accepteren mensen dat wel of wordt je dan meteen uitgemaakt voor fraudeur?
Niemand leest de 21312847128764 review
Ik merk dat ik in iedergeval dat niet doe, ook al zijn veel van mijn collega bloggers vrienden van mij. Ik lees de recensies niet omdat ik niet geïnteresseerd ben in het boek of mening van de blogger, maar omdat ik irritaties heb gekregen. Zucht, alweer een recensie over *insert naam boek*! Waarschijnlijk de zelfde mening als die en die, maar weer wat anders dan die en die.
Soms met recensie exemplaren voel ik mij wat beknelt, maar ik kies er dan bewust voor om een boek later te lezen en mij niet te laten meeslepen door de mening van andere bloggers. Wie weet dat de hype of haat na een poos weer gezakt is en dat ik met mijn mening een hele poos later mensen weer nieuwsgierig kan maken naar het boek. Dan heb ik het gevoel dat mijn blog/artikel een succes is.
Ik vind dit een heel fijn artikel Esmee! Ik begrijp je volkomen over het review probleem! Maar ik vind hoe je het nu doet heel goed, ga zo door! 🙂
Je bent een topper, Esmee.
Wat een mooi artikel! Ik vind dat je als blogger altijd eerlijk mag zijn over wat je van een boek vind – zelfs als het gaat om een recensie-exemplaar. Stel je hebt een negatieve recensie geschreven over een boek en mensen besluiten hierom het boek niet te kopen, dan is dat vooral hun eigen keuze. Ze hadden ook meerdere recensies kunnen opzoeken om hun keuze te onderbouwen 😉 Dus: niet onzeker zijn en gewoon schrijven wat je vindt of voelt bij een boek!
Vooral je laatste punt vind ik erg interessant. Omdat uitgeverijen nogal veel recensie-exemplaren uitdelen word je soms een beetje doodgegooid met recensies van hetzelfde boek. Persoonlijk vind ik dit soms jammer omdat op deze manier de eigen stem en de individuele smaak van de blogger een beetje in de menigte verdwijnt. Zelf probeer ik dan ook niet te veel recensie-exemplaren aan te nemen en vooral ook te schrijven over meer onbekendere boeken. Want inderdaad, als jij de 300e bent die een review over een bepaalde titel schrijft, dan vind niemand dat meer interessant..
Super strak geschreven!
Eigenlijk is recensent echt een pittig beroep…
Leuk artikel. Ik vind je recensies altijd eerlijk en persoonlijk overkomen. Dat is ook wat een recensie moet doen: een kritische, maar wel subjectieve beoordeling geven van een boek/film/wat dan ook. Al snap ik wel volledig je laatste punt. Als ik te veel recensies van eenzelfde boek zie voorbijkomen, haak ik af.
Ik zou een heel lang verhaal kunnen typen, maar waar het op neer komt is dat ik mij heel goed kan vinden in wat je vertelt en dat ik de meeste dingen ook zo ervaar. Het belangrijkste is te doen waar je je goed bij voelt en je niet gedwongen voelen!
Mooi geformuleerd Esmee. Ik vind het ergens ook jammer dat er soms negativiteit opduikt in het blogwereldje. En dan heb ik het niet over een eerlijke en kritische recensie, maar over bloggers die anderen in twijfel trekken.
Ik snap ook wat je bedoeld met die druk en het willen benadrukken dat je recensie jouw persoonlijke leeservaring weerspiegelt. Gisteren las ik een boek uit dat me niet aansprak en schreef ik dus een negatieve recensie. Die was echter in de eerste plaats eerlijk en ik benadrukte ook dat dit mijn mening was.
Oh en zo’n blogbom rond één specifiek boek heeft bij mij net het tegenovergestelde effect. Als ik die cover overal zie verschijnen ben ik net niet geneigd om de recensies te lezen.
Ik vind het heel mooi Esmee. Uit je hart <3