Disconnect – Juultje van den Nieuwenhoff

Toen ik de samenvatting van Disconnect las, was ik meteen geïnteresseerd in het boek. Het verhaal klonk ontzettend spannend en mysterieus en ik wilde meteen weten wie er achter zit. Dat kwam ik te weten ook, maar of ik hier nou tevreden mee was…

Ze zijn allemaal bevriend.
Ze hebben allemaal geheimen.
Ze zitten allemaal vast.
Iedereen moet gestraft worden voor zijn of haar daden. En niemand kan die straf ontlopen. Niemand mág hem ontlopen.
Tijdens een nachtelijk feestje besluiten zeven jongeren terug te gaan naar de school waar ze jarenlang op hebben gezeten. Het gebouw staat al ruim een jaar leeg. Na een tocht door het vervallen schoolgebouw belanden ze in het pikdonkere theaterzaaltje in de kelder. Wanneer de deur niet meer opengaat, dringt het besef door dat ze opgesloten zitten. Hun mobieltjes hebben geen bereik en ze hebben nauwelijks iets te eten en te drinken. Dan ontdekt een van hen een . Langzaam maar zeker ontvouwt zich een afschuwelijke werkelijkheid…

Na het lezen van het boek heb ik een aantal keer geprobeerd om een recensie te schrijven, wat niet goed lukte. De reden hiervoor is dat ik niet wist hoe ik mijn gedachtes over dit boek goed kon neerzetten. Ze zijn namelijk best wel tegenstrijdig, maar het is mij nu toch gelukt.
Vanaf het begin had ik een beetje het ‘Blair Witch project’ gevoel. Niet dat het boek er veel op lijkt, alleen het camera gedeelte komt overeen met Blair Witch Project en zelfs dat is op een andere manier. Ik wilde weten wie hier achter zat en kon daardoor moeilijk stoppen. Na een ruzie, die verschrikkelijk uit de hand loopt, wordt het verhaal alleen maar geheimzinniger.
Ik vond het frustrerend dat ze personages niet uit de kelder konden komen, maar het verhaal zit goed in elkaar, aangezien voor alles wel een reden was gevonden. Een kelder, waar niet echt ramen zijn, zodat zij niet eruit kunnen klimmen. Mobieltjes die niet werken en de reden hiervan wordt later goed duidelijk.

Klinkt allemaal positief toch? Alleen toen kwam ik bij het einde, bij de ontknoping. En dit vond ik gewoon niet leuk. Niet echt realistisch. Zielig ook. Ik kan niet te veel in de details treden, omdat ik geen spoilers wil geven. Ik had niet verwacht dat deze persoon overal achter zat. Natuurlijk deed diegene wel verdachte dingen, maar dat deed iedereen in het boek. Toch zat het mij niet helemaal lekker. De persoon zelf was verschrikkelijk en niemand die er wat van af wist. Iedereen deed gewoon normaal, zelfs familieleden. Ik vond dat heel vreemd, want het bleek dat deze persoonlijk bijzonder gestoorde dingen heeft gedaan. Ik kan er gewoon niet bij dat niemand niets in de gaten had. Daarnaast gaf het allerlaatste hoofdstuk mij geen voldoening. Ook hier kan ik niet te diep op ingaan, omdat dit gehele hoofdstuk spoilers bevat. Maar goed, het boek is nu uit en klaar, dat heeft ook wel iets prettigs. Wetende dat er geen vervolg (niet met dezelfde personages) van zal komen.

Het heeft eigenlijk niets met het boek zelf te maken, dat ik het 3,5 ster geef. Het boek vond ik erg spannend, maar ik had gewoon niets met de belangrijkste personage. Ik vind het erg knap dat Juultje van den Nieuwenhoff zulke tegenstrijdige bij mij omhoog weet te krijgen. Ik ben daardoor erg benieuwd naar haar andere boek, Delete.

Hebben jullie weleens een boek gelezen waar je wisselende gevoelens bij had?