Wat een heerlijk boek is dit! Dat is even het allereerste wat ik wil zeggen over De taarten van Marie, geschreven door Claire Sandy. Zoals de titel al zegt gaat het boek over taarten. Wie wil daar nou niet over lezen?
Marie Dunwoody probeert alle bordjes draaiende te houden: haar tandartsenpraktijk (haar concurrent betrekt een pand in de straat), haar huwelijk (haar mans baan staat op de tocht), haar tienerzoon Angus (die duidelijk iets verzwijgt, maar wat?) en haar negenjarige tweeling Iris en Rosie (die op hun eigen manier voor het gezin zorgen). Ondertussen komt ze overal haar buurvrouw tegen, de perfecte Lucy die haar leven in balans heeft en geroemd wordt om haar bakkunsten.
Marie voelt dat ze faalt. Voor de zoveelste keer neemt ze zich voor dat ze nu écht haar leven gaat beteren. Dan krijgt ze het beste bakboek aller tijden in handen en weet de oplossing: als ze de perfecte cake kan bakken, volgt de rest vanzelf!
Het hele bakavontuur van Marie begint met het spektakelstuk wat ze had moeten bakken voor het schoolfeest van haar kinderen. Hád moeten bakken, want dit is ze helemaal vergeten. Ze zweert dat ze volgend jaar met een zelfgebakken spektakelstuk aankomt, in plaats van een kant en klare hap. De afgang is dubbel zo erg omdat haar aartsvijand buurvrouw Lucy wél een zelfgemaakte taart voor het schoolfeest heeft gemaakt. En wat voor eentje! Marie begint bij de basis van het bakken en klimt zo langzaam op van bak nitwit naar ervaren amateur bakker.
Wat ik zo leuk vind aan het verhaal is dat Marie (samen met haar gezin) een ontwikkeling doormaakt gedurende het verhaal. In het begin is er complete chaos binnen het gezin. Aan het einde van het verhaal is ze meer in balans, weet ze wat ze wil en kan en hoe ze dit voor elkaar moet krijgen.
Marie leert nu echt bakken is. Ze leert dat met vallen en opstaan, daardoor wordt het verhaal realistisch. Ze overschat zichzelf soms, iets wat voor mij heel herkenbaar is. Ook stort het gebak op een gegeven moment totaal in. Hierdoor zit Marie er even helemaal doorheen. Iets wat ik ook wel herken in mijzelf. Als je ergens zo je best op hebt gedaan en alles het begeeft, kan ik wel in een hoekje gaan zitten huilen. Vervolgens zou ik alles kwaad weggooien en gaan mokken. Maar Marie niet, ze begint opnieuw omdat ze het goed moet en zal doen. Dat bewonder ik in haar.
Leuk extraatje: Er is een receptenboekje met alle recepten die Marie (en haar man die ze met haar bakkoorts heeft aangestoken) heeft gemaakt. Zo kan je dit ook zelf maken. Hoe leuk is dat?
Ben jij als de oude Marie een bak nitwit of als de nieuwe Marie een ervaren amateurbakker?
Deze gasrecensie is geschreven door Marjolijn van Dream to read. Ontzettend bedankt Marjolijn!
Madelon zegt
Ik wil deze ook echt nog graag lezen!! I <3 taart
Zelf zit ik denk ik een beetje tussen de oude en de nieuwe Marie in. Ik ben geen nitwit meer, maar om nou te zeggen dat ik echt een ervaren amateur ben… hihi.