Eindelijk is het laatste deel van De labyrintrenner uit! Zal De doodskuur antwoord geven op alle vragen?
WICKED heeft alles afgepakt van Thomas. Zijn identiteit, zijn geheugen en nu ook zijn enige vrienden: die uit de Laar. Maar het einde is nabij. Alle beproevingen zitten erop, na nog een allerlaatste test. Maar zal iemand die overleven? Wat WICKED niet beseft is dat de herinneringen van Thomas veel verder teruggaan dan de organisatie vermoedt. En daarom weet Thomas dat hij geen woord moet geloven van wat ze zeggen. Thomas ontsnapte uit het Labyrint. Hij overleefde de Schroei. En hij zal alles op alles zetten om zijn vrienden te redden. Maar het is de waarheid zelf die echt een einde aan alles zal maken. De tijd voor leugens is voorbij.
Het tweede deel, De schroeiproeven vond ik best langdradig. Het hoge cijfer dat ik het boek gaf, kwam vooral door het sterke begin en einde. Ik wilde toen meteen heel graag het laatste deel lezen, aangezien De schroeiproeven met een cliffhanger eindigde. Eindelijk heb ik dat kunnen doen!
Wat mij opvalt van deze trilogie is dat het motto ‘niets is wat het lijkt’ sterk aanwezig is. Hoe vaak ik in de vorige delen op een verkeerd spoor ben gezet, is niet op twee handen te tellen. In De doodskuur gaat de schrijver hier vrolijk mee verder. Hij maakt Thomas daarin wel een enorm sterk personage, die inmiddels goed weet dat WICKED niet te vertrouwen is en volgt daarom gedurende het verhaal zijn intuïtie.
Alle personages zijn enorm veranderd sinds De labyrintrenner, wat ook wel logisch is, als je nagaat wat zij allemaal hebben meegemaakt. Kan je nagaan dat wanneer je dit boek leest, dat je bijna terug verlangt naar De labyrintrenner omdat het toen allemaal veel beter was!
Na het lezen moest ik dit boek echt even laten bezinken. Wat vond ik er nou precies van? Ik was best geschrokken, omdat ik veel dingen niet had verwacht. Maar als ik er goed over nadacht, bleef ik nog met ontzettend veel vragen zitten. Doordat Thomas WICKED niet vertrouwd, maakt hij bepaalde keuzes zodat hij er niet achterkomt wat er in het verleden is gebeurt. Wij als lezer weten dat ook niet. Daardoor vond ik bepaalde punten nog erg vaag.
Het ergste vond ik het einde. Aan de ene kant heel goed verzonnen door James Dashner, want je ziet het totaal niet aankomen. Maar aan de andere kant vond ik het wel een makkelijke uitweg. Hierdoor kon ik het voor mijn gevoel geen vijf sterren geven.
Ik heb de hoop op antwoorden nog niet opgegeven, want ik weet dat er twee novella’s uitkomen die zich afspelen vóór De labyrintrinner. Wie weet krijgen wij dan eindelijk antwoord op bepaalde vragen!
Geef een reactie